- Home
- Bezienswaardigheden
- Kerk van St. Stephen
Omschrijving
De kerk van Santo Stefano Della Spezia - Marina is een katholieke kerk en staat op de homonieme heuvel, van waaruit het het noordelijke deel van de stad domineert.Het plein van de kerk is in feite een balkon opgehangen op de stad, voor de zee en een panorama dat in elk uur van de dag lijkt te veranderen dankzij de variatie van het licht en, na zonsondergang, tot leven komt met duizend Kleine lichten.
is een van de vijf parochiekerken die uitkijken over de Golf van La Spezia, waarschijnlijk oude territoriale lichamen die, als ze niet teruggaan naar de prehistorie, zeker naar het late-Romeinse pagity-systeem.Marinasco was geïnteresseerd in het hele noordwestelijke deel van de Golf, het oppidum was het oude kasteel van Vesigna gelegen waar de sterke Castellazzo staat;De haven was (Giustiniani) San Vito di Marola waar archeologische vondsten niet alleen Byzantijnse en Romeinse aanwezigen aantonen, maar waarschijnlijk van de bronstijd.Een oude straat verbond de landen van de Golf met San Venerio - Arcola en Padivarma (Beverino), waar de weg bijeenkwam in de Romea die langs de loop van de Vara rende gericht naar Brugnato.
Volgens Ubaldo Forentini (historicus Spezia) is de Marinasco -naam afgeleid van een oudere Marnasco -vorm, die niet moet worden verwezen naar de betekenis van "jachthaven" en waarschijnlijk zelfs niet naar mons arimannorum maar in het toponiem Marl aanwezig in Gallië.Het district Marinasco overstijgde de grenzen van de Golf naar het Westen, bereikte Cinque Terre door de gebieden van Riomaggiore, Manarola en waarschijnlijk ook die van Portovenere, in feite in de Pelavicino Code (gepubliceerd in 1912 in de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving Homeland History of Genua) komt de bubbel van Anastasio IV (1154) werd teruggeroepen waarin in Excelsiam S. Petri in Portu Veneris Plebem de Marnasco bijna als een teken van verbondenheid volgt.
Het eerste zekere nieuws over de Pieve Di Marinao dateert uit 950, toen een bepaalde theoprando Rogatoria Notary en Gerardo -advocaat van San Maria, Church of Luni, een daad verspreiden die ook werd ondertekend door Berulfo Arcipreite van Marina, Lamberto Arcidiacono en Anselmo Presbyter en zanger.Een ander achternieuws (1094) herinnert aan de naam van de Azone Archpriest die een document ondertekende waarmee de markies Oberto en zijn moeder gravin Giulietta, weduwe van de markies Alberto Ruffo d'Este, gedoneerd aan het klooster van San Venerio del Tino wat ze hadden in Marnasco Iuxta plebem sanctti Stephaani.Interessant is dat we in de donatie de goederen spreken "volgens de Lombard Law", die deze juridische overleving tijdens het Franco -rijk documenteert.
De huidige kerk van het historische centrum van Marinasco ligt niet vóór de dertiende eeuw, maar er is een materiaal van het "primitieve" gebouw, aangezien het land wordt misbruikt, werd de muur gebouwd die het huidige plein is ontstaan;Naast de klokkentoren, gebouwd in 1780 om het gebouw te ondersteunen en gebruikte, voor zijn levendige kleuren, als een referentiepunt bij het besturen van de knopen van de Golfboten.
De buitenkant van de kerk bevindt zich in vierkante ontwerpen van zandsteen verkregen uit de nabijgelegen heuvels van Vadipino en Casella, terwijl anderen, van Blue Limestone, verkregen uit het eerste gebouw komen uit de nabijgelegen Monte Parodi.
De hele kerk is het cisterciënzer gotisch onderstreept door de zandstenen bogen van de zijkantdeuren, terwijl de centrale deur, binnen de oude apsis, genoteerde Romaanse restjes worden opgemerkt.Een laterale deur, nu verfraaid door de bronzen van Pietro Ravecca, heeft een hoofd en de vormen van een lam, een leeuw en een ander niet -geïdentificeerd dier in de architrave gebeeldhouwde;Aan de rechterkant is een kapitaal gegraven om te verwerven, is ommuurd.
Aan het einde van de achttiende eeuw om statische veiligheidsredenen was de kerk "omgekeerd";De gevel werd gesloopt, de huidige apsis werd gebouwd, waar koor en altaar werden geplaatst en de pronaos werd verkregen uit de oude apsis.In de gesloopte gevel, of op een altaar, was het een marmeren tabernakel van de dertiende eeuw waarvan de Madonna nu op de dooping werd geplaatst, toegeschreven aan de school van Nino Pisano, gered.De kerk, in een basiliek in vorm, heeft drie naves gedeeld door vier pijlers die vier kolommen in zandsteen omsluiten;Deze bevatten romaanse bogen waarschijnlijk ook in de zandsteen, maar verborgen door de barokke decoratie van 1780.
In het interieur dateren de heilige schilderijen en de Via Crucis dateren uit de 18e eeuw.De tank van de doopkap is gedateerd 1463.
De aandacht verdient de Madonna in een wit marmer van één meter hoog: Maria houdt het kind met zijn linkerarm die op zijn beurt een vogel in zijn hand houdt;In de rechterhand van de Madonna een bloemrijke tak waarop kleursporen worden opgemerkt;Op het hoofd van de maagd een kroon, terwijl de mantel die op de achterkant gaat en het wikkelt, vooraan wordt begrensd door een fries;De rok ligt dicht bij de taille door een riem op de borst, een bloemvormig ornament
is een van de vijf parochiekerken die uitkijken over de Golf van La Spezia, waarschijnlijk oude territoriale lichamen die, als ze niet teruggaan naar de prehistorie, zeker naar het late-Romeinse pagity-systeem.Marinasco was geïnteresseerd in het hele noordwestelijke deel van de Golf, het oppidum was het oude kasteel van Vesigna gelegen waar de sterke Castellazzo staat;De haven was (Giustiniani) San Vito di Marola waar archeologische vondsten niet alleen Byzantijnse en Romeinse aanwezigen aantonen, maar waarschijnlijk van de bronstijd.Een oude straat verbond de landen van de Golf met San Venerio - Arcola en Padivarma (Beverino), waar de weg bijeenkwam in de Romea die langs de loop van de Vara rende gericht naar Brugnato.
Volgens Ubaldo Forentini (historicus Spezia) is de Marinasco -naam afgeleid van een oudere Marnasco -vorm, die niet moet worden verwezen naar de betekenis van "jachthaven" en waarschijnlijk zelfs niet naar mons arimannorum maar in het toponiem Marl aanwezig in Gallië.Het district Marinasco overstijgde de grenzen van de Golf naar het Westen, bereikte Cinque Terre door de gebieden van Riomaggiore, Manarola en waarschijnlijk ook die van Portovenere, in feite in de Pelavicino Code (gepubliceerd in 1912 in de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving van de Liguriaanse samenleving Homeland History of Genua) komt de bubbel van Anastasio IV (1154) werd teruggeroepen waarin in Excelsiam S. Petri in Portu Veneris Plebem de Marnasco bijna als een teken van verbondenheid volgt.
Het eerste zekere nieuws over de Pieve Di Marinao dateert uit 950, toen een bepaalde theoprando Rogatoria Notary en Gerardo -advocaat van San Maria, Church of Luni, een daad verspreiden die ook werd ondertekend door Berulfo Arcipreite van Marina, Lamberto Arcidiacono en Anselmo Presbyter en zanger.Een ander achternieuws (1094) herinnert aan de naam van de Azone Archpriest die een document ondertekende waarmee de markies Oberto en zijn moeder gravin Giulietta, weduwe van de markies Alberto Ruffo d'Este, gedoneerd aan het klooster van San Venerio del Tino wat ze hadden in Marnasco Iuxta plebem sanctti Stephaani.Interessant is dat we in de donatie de goederen spreken "volgens de Lombard Law", die deze juridische overleving tijdens het Franco -rijk documenteert.
De huidige kerk van het historische centrum van Marinasco ligt niet vóór de dertiende eeuw, maar er is een materiaal van het "primitieve" gebouw, aangezien het land wordt misbruikt, werd de muur gebouwd die het huidige plein is ontstaan;Naast de klokkentoren, gebouwd in 1780 om het gebouw te ondersteunen en gebruikte, voor zijn levendige kleuren, als een referentiepunt bij het besturen van de knopen van de Golfboten.
De buitenkant van de kerk bevindt zich in vierkante ontwerpen van zandsteen verkregen uit de nabijgelegen heuvels van Vadipino en Casella, terwijl anderen, van Blue Limestone, verkregen uit het eerste gebouw komen uit de nabijgelegen Monte Parodi.
De hele kerk is het cisterciënzer gotisch onderstreept door de zandstenen bogen van de zijkantdeuren, terwijl de centrale deur, binnen de oude apsis, genoteerde Romaanse restjes worden opgemerkt.Een laterale deur, nu verfraaid door de bronzen van Pietro Ravecca, heeft een hoofd en de vormen van een lam, een leeuw en een ander niet -geïdentificeerd dier in de architrave gebeeldhouwde;Aan de rechterkant is een kapitaal gegraven om te verwerven, is ommuurd.
Aan het einde van de achttiende eeuw om statische veiligheidsredenen was de kerk "omgekeerd";De gevel werd gesloopt, de huidige apsis werd gebouwd, waar koor en altaar werden geplaatst en de pronaos werd verkregen uit de oude apsis.In de gesloopte gevel, of op een altaar, was het een marmeren tabernakel van de dertiende eeuw waarvan de Madonna nu op de dooping werd geplaatst, toegeschreven aan de school van Nino Pisano, gered.De kerk, in een basiliek in vorm, heeft drie naves gedeeld door vier pijlers die vier kolommen in zandsteen omsluiten;Deze bevatten romaanse bogen waarschijnlijk ook in de zandsteen, maar verborgen door de barokke decoratie van 1780.
In het interieur dateren de heilige schilderijen en de Via Crucis dateren uit de 18e eeuw.De tank van de doopkap is gedateerd 1463.
De aandacht verdient de Madonna in een wit marmer van één meter hoog: Maria houdt het kind met zijn linkerarm die op zijn beurt een vogel in zijn hand houdt;In de rechterhand van de Madonna een bloemrijke tak waarop kleursporen worden opgemerkt;Op het hoofd van de maagd een kroon, terwijl de mantel die op de achterkant gaat en het wikkelt, vooraan wordt begrensd door een fries;De rok ligt dicht bij de taille door een riem op de borst, een bloemvormig ornament