- Home
- Co zobaczyć
- Kościół św. Katarzyny
Opis
Święta Katarzyna z Aleksandrii jest patronką Campiglii, jej poświęcony jest kościół na placu miejskim, który, jak wspomniano w notatkach historycznych, pierwsze odniesienie do kościoła Campiglia poświęconego pamięci świętego, sięga 1326 roku. br> Wchodząc do kościoła Campiglia, poświęconego Santa Caterina V. M, i uważnie obserwując jego wnętrze, można zobaczyć napisy i marmurowe nagrobki, które zabierają was w czasie: 1540 - ta data jest zapisana na dolnej stronie ramy marmuru dookoła niszy Santa Caterina głównego ołtarza, pod nagłówkiem: (tekstowy) „TEN LUB: A (praca) JEST BOHATEREM ELEMOSINE”. Dlatego oczywiste jest założenie, że rama została wykonana w tym roku. W 1544 r. Należało wykonać ulgę Santa Caterina, która została wyryta na podstawie wspomnianej wyżej płaskorzeźby.
W 1640 r. na szczycie ołtarza głównego ten napis jest wyryty na marmurze: „D. O. M. SUB TUUM PRESIDIUM BEATA CHATERINA A. D. MDCXXXX”. Być może w 1640 r. Wykonano tylną część ołtarza głównego, piękną z dwiema kolumnami portoro, marmurowymi stolicami i innymi częściami z marmuru nad obrazem (być może z tego samego okresu i przypisanymi Carpenino) odtwarzającym Zwiastowanie i Santa Caterina otoczona San Giovanni Battista i San Martino, z ramą wykonaną z delikatnego marmuru. U podstawy kolumny (tej w cornu Epistolae) czytamy: „MASARO CAPRAL VENERIO CH ° FRAN„ STURLESI ”.
1647- Znajdując tę datę wyrytą na nadprożu głównych drzwi, uważa się, że w tym wieku kościół został powiększony tak, jak jest dzisiaj, ale bez łuków, zbudowany w późniejszych czasach.
1723 W parafii San Martino di Biassa rozpoczęła się pierwsza częściowa niezależność kościoła Santa Caterina in Campiglia W tym samym roku, 6 lutego, w Sarzanie w biurze ks. Giana Ivana Paganiniego, wikariusza generalnego, będącego kanclerzem notariusza Sądu Episkopalnego Gian Matteo Vassallo, w obecności don Claudio (nazwisko jest nieczytelne), proboszcz Maroli i Don Benvenuto T, świadkowie, ustalono porozumienie między mężczyznami z Biassi i Campiglii, które jest nadal prawie kompletne w Archiwum Parafialnym Campiglia, chociaż nie jest to łatwe do odczytania, a także w dokumentach współczesna „transakcja”, „odprawa”, która określa zadania kapelana Santa Caterina di Campiglia i rektora San Martino di Biassa. Dzięki tej umowie Kościołowi w Campiglia przyznano pewną autonomię, mimo że pozostała ona filią Biasy, kapelan Campiglia, zgodnie z tym porozumieniem, musiał co roku udawać się do Biasy w uroczystość pierwszego dnia Pięćdziesiątnicy, Bożego Ciała i S .Mertino i na każdy z tych festiwali musiał przywieźć dwa liry Genui, które mają być uzyskane z pracy św. Katarzyny. W przypadku, gdy kapelan Campiglia nie mógł udać się do Biassa, musiał również wysłać roczną ankietę, czyli uzgodnioną sumę.
Pierwotna kaplica Santa Caterina, jak już napisano, została zbudowana w 1300 roku; około XVI wieku, być może z inicjatywy markiz Carpena, powiększonych w obecnych proporcjach. W roku 1838 Campiglia została definitywnie utworzona jako niezależna i niezależna parafia z przydzieleniem własnego terytorium i precyzyjnych granic.
Nakazano tylko, aby w „festis Nativitatis Domini” (Boże Narodzenie) ten Kościół lub Fabbriceria niosły jedną funtową świeczkę do głównego kościoła Biassa. 27 czerwca 1839 r. Miała miejsce instalacja pierwszej fabryki parafialnej.
W 1640 r. na szczycie ołtarza głównego ten napis jest wyryty na marmurze: „D. O. M. SUB TUUM PRESIDIUM BEATA CHATERINA A. D. MDCXXXX”. Być może w 1640 r. Wykonano tylną część ołtarza głównego, piękną z dwiema kolumnami portoro, marmurowymi stolicami i innymi częściami z marmuru nad obrazem (być może z tego samego okresu i przypisanymi Carpenino) odtwarzającym Zwiastowanie i Santa Caterina otoczona San Giovanni Battista i San Martino, z ramą wykonaną z delikatnego marmuru. U podstawy kolumny (tej w cornu Epistolae) czytamy: „MASARO CAPRAL VENERIO CH ° FRAN„ STURLESI ”.
1647- Znajdując tę datę wyrytą na nadprożu głównych drzwi, uważa się, że w tym wieku kościół został powiększony tak, jak jest dzisiaj, ale bez łuków, zbudowany w późniejszych czasach.
1723 W parafii San Martino di Biassa rozpoczęła się pierwsza częściowa niezależność kościoła Santa Caterina in Campiglia W tym samym roku, 6 lutego, w Sarzanie w biurze ks. Giana Ivana Paganiniego, wikariusza generalnego, będącego kanclerzem notariusza Sądu Episkopalnego Gian Matteo Vassallo, w obecności don Claudio (nazwisko jest nieczytelne), proboszcz Maroli i Don Benvenuto T, świadkowie, ustalono porozumienie między mężczyznami z Biassi i Campiglii, które jest nadal prawie kompletne w Archiwum Parafialnym Campiglia, chociaż nie jest to łatwe do odczytania, a także w dokumentach współczesna „transakcja”, „odprawa”, która określa zadania kapelana Santa Caterina di Campiglia i rektora San Martino di Biassa. Dzięki tej umowie Kościołowi w Campiglia przyznano pewną autonomię, mimo że pozostała ona filią Biasy, kapelan Campiglia, zgodnie z tym porozumieniem, musiał co roku udawać się do Biasy w uroczystość pierwszego dnia Pięćdziesiątnicy, Bożego Ciała i S .Mertino i na każdy z tych festiwali musiał przywieźć dwa liry Genui, które mają być uzyskane z pracy św. Katarzyny. W przypadku, gdy kapelan Campiglia nie mógł udać się do Biassa, musiał również wysłać roczną ankietę, czyli uzgodnioną sumę.
Pierwotna kaplica Santa Caterina, jak już napisano, została zbudowana w 1300 roku; około XVI wieku, być może z inicjatywy markiz Carpena, powiększonych w obecnych proporcjach. W roku 1838 Campiglia została definitywnie utworzona jako niezależna i niezależna parafia z przydzieleniem własnego terytorium i precyzyjnych granic.
Nakazano tylko, aby w „festis Nativitatis Domini” (Boże Narodzenie) ten Kościół lub Fabbriceria niosły jedną funtową świeczkę do głównego kościoła Biassa. 27 czerwca 1839 r. Miała miejsce instalacja pierwszej fabryki parafialnej.