Piazza Giuseppe Verdi

Wygląda raczej jak kurs, a nie prawdziwy plac, ale zajmuje centralne miejsce w mieście ze względu na obecność budynków publicznych, takich jak szkoły, urzędy pocztowe i telegrafy, a trochę dalej w administracji prowincji i jest obowiązkowym miejscem przejścia , Po obu stronach, naprzeciwko placu, można podziwiać pałace o dużych rozmiarach i znaczeniu, bez portyków, ale z szerokimi, wysadzanymi drzewami chodnikami i wysadzanym drzewami łóżkiem, pośrodku drogi. Aż do około 1928 r. Plac był zamknięty od wschodu teatrem „Politeama Duca di Genova”, któremu towarzyszyła seria starych bloków, które stały naprzeciw siebie na przedłużeniu Via del Torretto. Dziś przestrzeń ta zajmuje front Palazzo delle Poste i, zakrzywiona w kierunku morza, od Palazzo della Provincia i Via XX Settembre. Budynek Poczty został wybudowany w 1933 r. Po górnej stronie placu, podczas gdy w obszarze skrzyżowanym z ostatnimi domami Torretto wybudowano Pałac Rządowy, w którym Prefektura, Administracja Prowincji i Komenda Główna Policji niedawno przeniosły się do viale Italia. Po minięciu Palazzo degli Studi, przy Via dei Colli, jeśli spojrzymy na prawy górny róg, możemy podziwiać „Villa Marmori”, wybudowaną w 1923 r. Według projektu architekta Franco Olivy, jako dworek; od 1984 r. siedziba Konserwatorium Muzycznego La Spezia „G. Puccini”. Budynek w trzeźwym stylu wolności ma wspaniałe okna polichromowane; stiuki i freski autorstwa Agrettiego, a kute żelazne rzeźbiarze z Mediolanu Mazzuccottelli. Z centrum Piazza Verdi, naprzeciwko Palazzo delle Poste, po lewej stronie w kierunku przyległej Via del Torretto, można zobaczyć linie budynku, który wygląda jak wieża: Casa Bertagna, zbudowany w 1933 roku według projektu Manlio Costa i podniesiony do plan pod koniec lat pięćdziesiątych. Jest to równoległościan o znacznym ciągu w górę: jest to typowy efekt futurystyczny, ucieczka perspektywy całości. Idąc lekko do przodu, widzimy, jak budynek podąża za krzywą Via del Torretto i okrągłym balkonem z metalowymi poręczami. Po lewej stronie Palazzo delle Poste stoi Palazzo Contesso, zbudowany jako obiekt związany z działalnością turystyczno-nadmorską, precyzyjnie ozdobiony szczególnymi urządzeniami rzeźbiarskimi i trzeźwymi kontrastami chromatycznymi z ostatnią podłogą na poddaszu wzdłuż całego obwodu dachu. Po prawej stronie znajduje się Palazzo degli Studi (Liceo Classico Statale „L. Costa” i Państwowe Gimnazjum „V. Mazzini”), nazwane na cześć księcia Umberto, zainaugurowane w 1923 roku w obecności Vittorio Emanuele III. Projekt został powierzony Urzędowi Robót Publicznych Gminy i został włączony do rozległego planu rozbiórki dzielnicy Torretto. Architekt Armando Titta zadbał o projekt i ozdobną część Sala Dante, która ma wejście z tyłu budynku, przy Via Ugo Bassi. Budynek ma cztery wejścia, siłownie, 60 sal lekcyjnych i około pół kilometra korytarzy o szerokości trzech metrów. Obok Palazzo Contesso, przy Via Tommaseo, znajduje się Palazzo Vivaldi, natomiast naprzeciwko, nad brzegiem morza, znajduje się Palazzo Facchetti, ozdobiony klasycznymi frontonami na oknach w fasadzie jednolicie pomalowanymi „czerwienią Liguryjską”. Dalej znajduje się budynek szkoły podstawowej i średniej, zaprojektowany przez inżyniera Raspoliniego. Zaraz potem docieramy do Palazzo Boletto, zbudowanego w 1927 roku według projektu architekta Bacigalupiego. Został on powiększony w 1933 r. Wraz z dodaniem bloku na wschodzie, ponownie opartego na projekcie Bacigalupiego. Budynek, który zamyka plac w kierunku morza, jest szczególnie wzbogacony o fasady z balkonami, listwami i różnorodnymi przegubowymi elementami rzeźbiarskimi, które ożywiają zwartą i zrównoważoną masę. Wreszcie, pod koniec poszerzania placu, w górę i na początku Via Veneto, znajduje się Palazzo Giachino, zbudowany w 1912 r., Prawdopodobnie przez Bacigalupiego: pokazuje zwartą bryłę, malowane dekoracje rzucające fasady na portyki, niezwykłe elegancja formalna. Ten budynek łączy ścieżkę dla pieszych od góry, w górę rzeki, do Via Veneto, przez wysoki portyk ze spiczastymi łukami, podczas gdy jego ościeżnice są podzielone małymi kolumnami i zwieńczone lekko zaostrzonymi łukami; figury pomalowane między oknami na najwyższym piętrze również przyczyniają się do rozjaśniania i uszlachetniania powierzchni ścian